Wandelen met Jezus gaat niet altijd over vlakke en rechte
paden, door het leven gaan met Jezus
gaat niet altijd zonder stormen in je leven. Door eigen keuzes of door
omstandigheden kan het zo zijn dat je vertrouwen, je geloof erg op de proef
gesteld wordt. Wat doe je wanneer je relatie met Jezus ondermijnt wordt door
een storm? Geef je dan gelijk de relatie op of kijk je omhoog en grijp je de
uitgestrekte arm die Jezus naar je uitstrekt?
Ik moet helaas bekennen dat ik nog wel eens hoog opslaande
golven of stormen tegen kom in mijn relatie met Jezus. In mijn leven wil ik niets
liever dan samen met Hem wandelen, Hem volgen en Hem tegemoet gaan. Petrus
wilde naar Jezus toe lopen vanuit de boot over het water, Jezus riep en Petrus
gehoorzaamde en ging. Toen zag hij op de golven en begon te twijfelen en zonk
weg in de golven. Zo gaat het in mijn leven ook wel eens, Jezus roept ik
gehoorzaam en loop richting Jezus en dan……. Zie ik op de golven en de twijfel
slaat toe.
Petrus keek omhoog en zag daar de uitgestrekte hand van
Jezus die hem weer omhoog trok. Gelukkig zie ik de uitgestrekte hand van Jezus
ook, keer op keer is Hij daar om mij er weer bovenop te helpen. Op Jezus kan ik
bouwen, op Jezus kan ik vertrouwen. Laat de golven en de stormen maar komen,
Jezus is mijn Heer en Heiland, Hij is mijn redder op Hem op Hem kan altijd
rekenen.
Matteus 14: 22-33
Jezus gaande over het meer
22 En [terstond] dwong Hij de discipelen in
het schip te gaan en Hem vooruit te varen naar de overkant, totdat Hij
de scharen zou hebben weggezonden.
23 En toen Hij de scharen weggezonden had,
ging Hij de berg op om in de eenzaamheid te bidden. Bij het vallen van
de avond was Hij daar alleen.
24 Doch het schip was reeds vele stadiën van het land verwijderd, geteisterd door de golven, want de wind was tegen.
25 In de vierde nachtwake kwam Hij tot hen, gaande over de zee.
26 Toen de discipelen Hem over de zee zagen
gaan, werden zij verbijsterd en zeiden: Het is een spook! En zij
schreeuwden van vrees.
27 Terstond sprak [Jezus] hen aan en zeide: Houdt moed, Ik ben het, weest niet bevreesd!
28 Petrus antwoordde Hem en zeide: Here, als Gij het zijt, beveel mij dan tot U te komen over het water.
29 En Hij zeide: Kom! En Petrus ging uit het schip en liep over het water en ging naar Jezus.
30 Maar toen hij zag op de wind, werd hij bevreesd en begon te zinken en hij schreeuwde: Here, red mij!
31 Terstond stak Jezus hem de hand toe en greep hem en zeide tot hem: Kleingelovige, waarom zijt gij gaan twijfelen?
32 En toen zij in het schip geklommen waren, ging de wind liggen.
33 Die in het schip waren, vielen voor hem neder en zeiden: Waarlijk, Gij zijt Gods Zoon!
Groet en Gods zegen,
Wat een absurd verhaal!
BeantwoordenVerwijderenLaatst was er toch (bij EO?) zo'n satirisch programma met de titel 'Loopt een man over het water...'
Die titel klopt niet. Het moet zijn 'Lopen twee mannen over het water...'
En de reactie aan het einde: 'Waarlijk Gij zijt Gods Zoon!'.
Waren alle Joden niet 'dochters en zonen van 'God'?
In zekere zin wel, me dunkt.
Behalve de schrik moet er daar met die Jezus toch nogal wat afgelachen zijn, denk ik dan. Lopen er daar twee gewoon over het water!
En de zee luistert naar Hem.
Ik kan me dat niet voorstellen. Iedere verfilming van die wonderen oogt ook als een mislukte Houdini-stunt.
We zeggen wel vaak dat God in Christus 'mens' is geworden. Maar kennelijk heeft Jezus het nu en dan toch nodig geacht om als 'God' een een ferme stunt uit te halen.
Ze hebben ook altijd iets humoristisch, vind ik... die 'wonderen'. Ze werken op de lachspieren. Ik denk dat die Jezus een hoog cabaretesk gehalte had, hoezeer ik ook echt geloof dat Hij wel degelijk 'God' was... het vleesgeworden 'Woord'.
Dat wonder met die munt in die bek van een vis om Zijn belastingen te betalen. Hilarisch.
En dan die wijnvermenigvuldiging, die voedselbedeling met brood en vis... het klinkt allemaal bijna komisch.
Kijken we daar als 'schapen van de Goede herder' niet een beetje te schaapachtig naar waardoor we de humor ervan al eeuwen missen?
Ik heb die wonderen als christen ook altijd een beetje gênant gevonden. Zoiets vertel je toch niet tegen de mensen...
En dat ze dan zeggen dat Hij de Zoon van God is?! Moest ik in dat bootje zitten, dan zou ik zeggen dat we het met God Zelf te doen hadden, toch?
Heeft het verhaal niet ook iets de maken met de Dode Zee... het schijnt dat je daar niet in kunt zinken.
Hallo John, dit is één van de mooiste stukken, vind ik hoor. Misschien omdat het juist zo menselijk is, en zo herkenbaar. Petrus was niets beter als wij, ook hij was een gewoon mens met zonden, net als wij. Zo is het met mij niets anders. Je haalde het zelf al aan John, de stormen in ons leven, en soms gaan we kopje onder, net als Petrus, maar de Here Jezus is er altijd om ons weer op te vangen. Als we dat altijd weer beseffen. En daarom kunnen en mogen wij altijd Zijn hand weer pakken om verder te gaan, met Hem. En daar groeien we ook van. Dank en lofprijzing voor onze Vader en onze Here Jezus.
BeantwoordenVerwijderenJohn, Gods nabijheid en Jezus Liefde, en liefs van mij, Esther.
Hey esther dank en ook voor jou Gods nabijheid en rijke zegen!
BeantwoordenVerwijderen