verruïneren zal.
“Hij zal erop uit zijn bepaalde tijden en de wet te veranderen”
Het gaat specifiek over dingen die in de eindtijd en speciaal in de grote
verdrukking zullen plaatsvinden. Wat dat betreft staat onze wereld dus nog
wat te wachten.
Ik geloof echter, omdat het gaat om bepaalde tijden en de wet, dat we te
maken hebben met de voorschriften van de Here God, zoals we die in Zijn
woord hebben leren kennen, de hoogtijden, of feesten.
Ik geloof niet dat er straks ineens iemand opstaat en de dingen plotsklaps
veranderen zal, maar na een afkalvingsproces van honderden tot duizenden
jaren zal hij nieuwe betekenis geven aan de oude maar leeggeroofde
“bepaalde tijden en de wet”.
Voorbeeld:
1) Pasen, Eastern zeggen de Engelsen. De Duitsers Ostern. Dit feest wordt
niet gevierd op de door God ingestelde tijd, zoals we die in Leviticus
voorgeschreven vinden. We hanteren een heidense kalender en die dagen
zijn gekoppeld aan heidense zaken. Eastern/Ostern is verbasering van de
afgod Astarte.
2) Kerstfeest wordt absoluut niet gevierd op de datum waarop de Here Jezus
werd geboren, maar het is wel het heidense zonnewendefeest. De zon
wordt weer sterker, we vieren ook de dag van de zon.
Dat betekent dat in onze christelijke feesten, altijd resten van heidendom
gebleven zijn. Nu het christendom enorm aan invloed en kracht inboet is het
voorspelbaar dat straks het heidendom haar feesten weer claimt en haar
heidense betekenis daarin terugbrengt.
Hoe staat dat met Goede vrijdag?
Algemeen wordt aangenomen dat Jezus op vrijdag werd gekruisigd en de
opstanding op zondagmorgen omstreeks zonsopgang plaatsvond. Weinig
mensen hebben er ooit aan gedacht deze 'Goede Vrijdag-Paaszondag'-traditie
eens te onderzoeken of te bewijzen. Niettemin zegt de Bijbel ons alle dingen
te toetsen (te bewijzen).
Lag Jezus drie dagen en drie nachten in het graf, zoals Hij duidelijk
gezegd heeft dat gebeuren zou? Mattheüs 12:40? Krijgt u drie dagen en
drie nachten tussen zonsondergang op Goede Vrijdag en zonsopgang op
Paaszondag? Dat gaat niet lukken, gevolg is dat men de Bijbelse zaken gaat
veranderen om de Bijbelse gegevens te harmoniëren met de traditie. De
traditie boven de Bijbel.
Wat zijn de feiten?
De sceptische Farizeeën vroegen Jezus om een teken, een bovennatuurlijke
aanwijzing, als bewijs dat Hij de Messias was.
Mattheüs 12:39
“Maar Hij antwoordde en zei tegen hen: Een verdorven en overspelig
geslacht verlangt een teken, maar het zal geen teken gegeven worden,
dan het teken van Jona, de profeet. Want zoals Jona drie dagen en drie
nachten in de buik van de grote vis was, zo zal de Zoon des mensen
drie dagen en drie nachten in het hart der aarde zijn”
Laten wij nu eens stilstaan bij het enorme belang, de vérstrekkende
betekenis, van Jezus' bewering. Hij verklaarde uitdrukkelijk dat het teken dat
Hij als bewijs van Zijn Messiasschap zou geven was: dat Hij precies
drie dagen en drie nachten in het hart van de aarde zou zijn.
De strekking van het teken
Deze Farizeeën, die Christus verwerpen, eisten bewijs. Jezus bood hun een
bewijs. Dat bewijs was behalve de opstanding zelf, ook de tijdsduur van Zijn
verblijf in Zijn graf alvorens Hij zou worden opgewekt.
Denk eens aan wat dit betekent! Jezus baseerde Zijn aanspraak, dat Hij uw en
2mijn Verlosser is, op Zijn verblijf in het graf van precies drie dagen en drie
nachten. Zou Hij precies drie dagen en drie nachten in de aarde verblijven,
dan zou Hij de Verlosser blijken te zijn, faalde Hij in het vervullen van dit
teken, dan moet Hij als een misleider worden verworpen!
Geen wonder dat Satan de ongelovigen laat spotten met het verhaal van Jona
en de "walvis"! Geen wonder dat de duivel een traditie heeft doen ontstaan
waarmee wordt geloochend dat Jezus de Messias is! Wordt de te korte duur
van drie dagen en drie nachten niet dikwijls gebruikt als een argument tegen
de Bijbelse waarheid?
De Bijbelse definitie van de duur van dagen en nachten is echter
eenvoudig.
Zelfs Bijbelcritici erkennen dat in het Hebreeuws, de taal waarin het boek Jona
is geschreven, de uitdrukking "drie dagen en drie nachten" een periode van
72 uur betekent: drie twaalfurige dagen en drie twaalfurige nachten.
Jona 1:17
“En de Here beschikte een grote vis om Jona in te slokken; en Jona was in
het ingewand van de vis drie dagen en drie nachten”
Dit was een periode van 72 uur. En Jezus zei ondubbelzinnig dat gelijk Jona
drie dagen en drie nachten in de buik van de grote vis was, zo zou Hij
dezelfde tijdsduur in Zijn graf zijn.
Evenals Jona 72 uur in het "graf", dat is het woord dat Jona zelf gebruik voor
het ingewand van de vis,(vgl. Jona 2:2, waar die plaats dodenrijk of graf wordt
genoemd) was, om, nadat hij op bovennatuurlijke wijze door God was
opgewekt (door te worden uitgespuwd), voor de bevolking van Ninevé
een verlosser te worden na het verkondigen van de waarschuwing voor
hen, zo zou Jezus 72 uur in Zijn graf zijn, om vervolgens door God te worden
opgewekt teneinde de Verlosser van de wereld te worden.
Wist Jezus wel hoeveel tijd er in een 'dag' en in een 'nacht' zit?
Johannes 11:9
“Jezus antwoordde: Zijn er niet twaalf uren in een dag? Als iemand
overdag loopt, stoot hij zich niet, omdat hij het licht van deze wereld ziet,
maar als iemand ‘s nachts loopt, stoot hij zich, omdat het licht niet bij hem
is”.
Let op de Bijbelse definitie van de uitdrukking "de derde dag". Een groot
aantal teksten zegt ons dat Jezus de derde dag opstond. Zie hoe de Bijbel de
tijd preciseert die nodig is om "de derde dag" te voltooien.
In Genesis 1 staat dat God scheiding maakte tussen licht en duisternis,
tussen dag en nacht. De scheppingsweek bestond uit zes dagen en
nachten. In de verzen 4 tot en met 13 worden de eerste drie volle etmalen
beschreven.
Dit is de enige Bijbelse definitie die de hoeveelheid tijd die in de uitdrukking
"de derde dag" is besloten, verklaart en vaststelt. Deze omvat drie donkere
perioden die "nacht" heten, en drie lichte perioden die "dag" heten: drie
dagen en drie nachten, en Jezus zei dat elke periode twaalf uur telt: een totaal
van 72 uur.
Dit zou afdoende moeten zijn! Ieder zevenjarig kind kan dit uitrekenen.
Wat is er fout?
Wat is er fout aan deze duidelijke, eenvoudige woorden van Jezus? Hoe
weten deze geleerde en nauwgezette theologen dat Jezus op 'Goede Vrijdag'
werd gekruisigd en op 'Paaszondag' opstond? Het eenvoudige antwoord is: zij
weten het niet, want het is niet zo! Het is louter traditie, een traditie die ons
van kindsbeen af is bijgebracht en die wij achteloos hebben aanvaard!
Jezus waarschuwt tegen het "krachteloos" maken van Gods Woord.
Markus 7:13
“En zo maakt gij het woord Gods krachteloos door uw overlevering, die gij
overgeleverd hebt. En dergelijke dingen doet gij vele”.
Wij hebben nu twee bijbelse getuigenissen onderzocht, in Mattheüs en in Jona,
die beide de tijdsduur dat het lichaam van Jezus in het graf verbleef
vaststellen op drie dagen en drie nachten, door de Bijbel duidelijk
gedefinieerd als 72 uur.
Markus 8:31
“En Hij begon hun te onderwijzen, dat de Zoon des mensen veel moest
lijden en verworpen worden door de oudsten en de overpriesters en de
schriftgeleerden en gedood worden en na drie dagen opstaan”.
Een zevenjarig kind kan dit uitrekenen. Als Jezus op vrijdag was gedood en
vervolgens na één dag was opgestaan, zou de opstanding op zaterdagavond
hebben plaatsgevonden. Als Hij na twee dagen was opgestaan, zou de
opstanding op zondagavond hebben plaatsgevonden en na drie dagen, dan
zou de opstanding op maandagavond hebben plaatsgevonden!
Onderzoek deze tekst nauwkeurig. U kunt met geen enkele rekenkundige
procedure op minder dan een volle 72 uur – drie dagen en drie nachten –
uitkomen bij een opstanding die drie dagen na de kruisiging plaatsvond. Als
Jezus slechts van vrijdag zonsondergang tot zondag zonsopgang in het graf is
geweest, dan moet u ook deze tekst uit uw bijbel schrappen, of u moet Jezus
Christus als een bedrieger afwijzen! Als Hij na drie dagen opstond, zou het
meer dan 72 uur kunnen zijn, maar het kan geen seconde minder zijn.
Ook in Markus 9 staat "drie dagen na Zijn dood zal Hij opstaan".
Markus 9:31
“Want Hij gaf onderwijs aan zijn discipelen en zei tegen hen: De Zoon des
mensen zal overgeleverd worden in de handen van mensen en zij zullen
Hem doden, en nadat Hij gedood is, zal Hij op de derde dag opstaan”.
Het kan niet de tijd tussen vrijdag zonsondergang en zondag zonsopgang zijn;
dat is immers slechts 36 uur, dit ons brengt tot het midden van de tweede
dag nadat Hij was gedood.
In Mattheüs 27:63 wordt Jezus geciteerd: "Na drie dagen zal Ik opgewekt
worden".
Ook dit kan niet minder dan 72 uur zijn.
Johannes 2:18
Opmerking:
Deze gebeurtenis is na de tempelreiniging, een actie die volgens joodse
traditie alleen door de Messias gedaan mocht worden. Zij vragen dus, hebt u
de autoriteit van de Messias?
“Toen antwoordden de Joden en zeiden tegen Hem: Welk teken laat u ons
zien dat u het recht hebt dit te doen? 19 Jezus antwoordde en zei tegen
hen: Breek deze tempel af en in drie dagen zal Ik hem laten herrijzen”
[Grieks: ook 'in' of 'met'] drie dagen zal Ik hem doen herrijzen”.
Herrijzen binnen drie dagen na te zijn afgebroken, ofwel gedood en begraven,
kan niet na meer dan 72 uur zijn. Johannes 2:20
“De Joden dan zeiden: Zesenveertig jaren is aan deze tempel gebouwd en
U zult hem in drie dagen laten herrijzen? 21 Maar Hij sprak van de tempel
van zijn lichaam. 22 Toen Hij dan uit de doden was opgewekt, herinnerden
Zijn discipelen zich, dat Hij dit tegen hen gezegd had, en geloofden zij de
Schrift en het woord, dat Jezus gesproken had”.
Als wij alle getuigenissen van de Bijbel moeten accepteren, moeten wij
concluderen dat Jezus precies drie dagen en drie nachten – drie volle 24-urige
perioden - 72 uur in het graf was, of het enige bovennatuurlijke bewijs dat Hij
gaf schiet te kort. Niet voor en niet na, maar precies 72 uur.
Klopt dat ook met de werkelijkheid, is het zo inderdaad gegaan?
Het tijdstip van de opstanding
Let nu nauwkeurig op het volgende feit: om drie dagen en drie nachten – 72
uur – in het graf te zijn moest onze Heer op precies dezelfde tijd van de
dag worden opgewekt als Zijn lichaam in het graf werd gelegd.
Laten wij ons goed realiseren wat dit uiterst belangrijke feit betekent.
Indien wij het tijdstip van de begrafenis kunnen vinden, dan hebben
we tevens het tijdstip van de opstanding. Als de begrafenis bijvoorbeeld
bij zonsopgang was, dan moest de opstanding, als het lichaam drie dagen en
drie nachten in het graf was, eveneens bij zonsopgang, drie dagen later,
plaatsvinden.
Als de begrafenis om twaalf uur 's middags was, was de
opstanding om twaalf uur 's middags. Als de begrafenis bij zonsondergang
was, was de opstanding bij zonsondergang, drie dagen later.
Dag van de voorbereiding
De dag van de kruisiging werd "de Voorbereiding" genoemd, de dag voor de
sabbat.
Lucas 23:50
“En zie, daar was een man van wie de naam Jozef was, een raadsheer, een
goed en rechtvaardig man. Deze had niet ingestemd met hun voornemen
en handelwijze. Hij kwam uit Arimathea (dit betekent: een gedode leeuw
voor God), een stad van de Joden, en verwachtte ook zelf het Koninkrijk
van God……….vers 54 en het was de dag van de voorbereiding en de
sabbat brak aan”.
Ditzelfde staat in Mattheüs 27:59-62 en Markus 15:42-46.
Deze dag eindigde bij zonsondergang, volgens de bijbelse berekening
(Leviticus 23:32).
Jezus riep met luider stem kort op "het negende uur", d.w.z. drie uur in de
middag.
Markus 15:34
“En op het negende uur riep Jezus met luide stem: Eloi, Eloi, lama
sabachtani, dat is vertaald: Mijn God, mijn God, waarom hebt U
Mij verlaten? ……………….. Vers 37 En roepenmd met luide stem
gaf Jezus de geest”.
Zie ook Mattheüs 27:46-50 en Lucas 23:44-46.
Toch werd Jezus nog vóór deze zelfde dag eindigde begraven, nog voordat de
zon onderging (Mattheüs 27:57; Lucas 23:52-54).
Johannes voegt er nog aan toe: Johannes 19:42
“ daar dan legden zij Jezus neder wegens de Voorbereiding der Joden,
omdat het graf dichtbij was”.
Volgens de wetten die door de Joden in acht worden genomen moeten alle
dode lichamen vóór het begin van een sabbat of feestdag begraven zijn.
Daarom werd Jezus nog vóór zonsondergang op dezelfde dag dat Hij stierf
begraven.
Hij stierf kort na 3 uur 's middags.
De begrafenis van Christus' lichaam was in de late namiddag! Het was tussen
15.00 en zonsondergang (18.00 uur onze tijd), zoals deze Bijbelteksten
bewijzen.
En aangezien de opstanding drie dagen later op precies dezelfde tijd van de
dag moest plaatsvinden, vond de opstanding van Christus niet bij zonsopgang
plaats, maar in de late namiddag, tegen zonsondergang. Dus precies wanneer
de sabbath begint. De sabbath is beeld van rust en vrede die na de tijd van
zonde en onrust aan de wereld gegeven zal worden, ze is type dat die rust
komen zou, in Christus, in Zijn verrijzenis, is die vrede daar, nu hoeve we niet
meer de sabbath te houden, En zeker niet de zondag. Besef hoe het
heidendom heeft huisgehouden in de christelijke leer. De rust is niet
gekoppeld aan een dag (sabbath of zondag) maar is gekoppeld aan een
persoon, de opgestane Heer.
Hoe opzienbarend dit feit ook moge zijn, het is de ondubbelzinnige waarheid
van de Bijbel!
Indien Jezus op enig ander tijdstip is opgestaan, kan Hij niet drie dagen en drie
nachten in Zijn graf zijn geweest. Indien Hij op enig ander tijdstip is
opgestaan, heeft Hij met dit teken dat Hij gaf, gefaald in het bewijzen dat Hij
de ware Messias is, de Zoon van de levende Schepper. Of Hij is aan het einde
van een dag tegen zonsondergang opgestaan, of Hij is de Christus niet! Zijn
aanspraak daarop liet Hij van dit teken afhangen. Hoe zit het nu met de
opstandingsdag?
Welke sabbat volgde op de kruisiging?
Nu komen wij aan een tegenwerping die sommigen zouden kunnen maken;
het gaat hierbij echter juist om het punt dat deze waarheid bewijst. Wellicht
hebt u opgemerkt dat volgens de bijbelteksten de dag na de kruisiging
een sabbat was. Vandaar dat men eeuwenlang blindelings heeft
aangenomen dat de kruisiging op vrijdag plaatsvond.
Nu hebben wij met alle vier de evangeliën aangetoond dat de dag van de
kruisiging "de Voorbereiding" werd genoemd: de voorbereidingsdag
voor de sabbat. Maar voor welke sabbat?
Johannes' evangelie geeft het antwoord:
Johannes 19:31
“opdat de lichamen niet aan het kruis zouden blijven op de sabbat, omdat
het de voorbereiding was (want) de dag van die sabbat was een grote
dag”.
Wat betekent 'een grote sabbat'? Vraag het aan een Jood. Hij zal u zeggen
dat het een der jaarlijkse heilige dagen of feestdagen is. Ieder jaar vierden de
Israëlieten zeven van dergelijke dagen, elk daarvan werd een sabbat
genoemd! Jaarlijkse sabbatten of hoogtijden vallen op bepaalde
kalenderdagen, die in de verschillende jaren op verschillende dagen van de
week vallen, zoals de Romeinse feestdagen die nu worden gevierd.
Kerstfeest is altijd op dezelfde datum, maar niet op dezelfde dag van de week.
Deze sabbatten kunnen bijvoorbeeld op een maandag vallen, of op een
donderdag, of een zondag. Deze jaarlijkse sabbatten of Gods feesten
vindt u bijvoorbeeld in Leviticus 16:29-31 en hoofdstuk 23.
Mattheüs 26:2
“U weet dat het over twee dagen het Passcha is, en dan zal de Zoon des
mensen overgeleverd worden om gekruisigd te worden”
'Paasfeest' is een vertaling van 'Pascha'.
Markus 14:1
“En na twee dagen was het Pascha en het feest van de ongezuurde
broden. En de overpriesters en de schriftgeleerden zochten, naar een
manier om Hem door list te grijpen en te doden”.
En als u dit hoofdstuk verder leest, zult u zien dat Jezus inderdaad op het
Pascha werd gekruisigd! En wat is het Pascha? In het twaalfde hoofdstuk van
Exodus vindt u het verslag van het oorspronkelijke Pascha.
De Israëlieten doodden de lammeren en streken het bloed ervan aan de
deurposten en de bovendorpel van hun huis en ieder huis waar het bloed
aldus was aangebracht, werd door de doodsengel overgeslagen en voor de
dood gespaard. Na het Pascha volgde een heilige samenkomst of jaarlijkse
sabbat.
Zie de data: Numeri 28:16
“In de eerste maand, op de veertiende dag van de maand, is het Pascha
voor de Heere. En op de vijftiende dag van deze maand is het feest;
zeven dagen moeten er ongezuurde broden gegeten worden. Op de eerste
dag moet er een heilige samenkomst zijn, geen enkel dienstwerk mag u
doen”.
Het Pascha-lam, dat ieder jaar op de 14e van de eerste maand, 'Abib', werd
gedood, was een voorafschaduwing van Christus, het Lam Gods dat de zonde
der wereld wegneemt. Christus is ons Pascha-lam, geslacht voor ons (1
Korinthe 5:7).
Jezus werd geslacht op precies dezelfde dag dat ieder jaar het Pascha-lam
werd geslacht. Op de 14e Abib, de eerste maand van het Hebreeuwse jaar,
werd Hij gekruisigd. En deze dag, het Pascha, was de dag vóór – en de
voorbereiding op – de feestdag, of jaarlijkse grote sabbatdag, die op de 15e
Abib viel.
Deze sabbat of grote sabbath of hoogtijd, kan op iedere dag van de week
vallen. Het komt vaak voor dat hij op donderdag valt en wordt dan, ook
tegenwoordig, op die dag gevierd. En de Hebreeuwse kalender toont aan,
dat in het jaar dat Jezus werd gekruisigd, de 14e Abib, de Paschadag,
de dag waarop Jezus werd gekruisigd, een woensdag was.
En de jaarlijkse sabbat viel op donderdag. Dit was de sabbat die naderbij
kwam toen Jozef van Arimathea zich haastte om het lichaam van Jezus laat op
10die woensdagmiddag te begraven. Er waren in die week twee afzonderlijke
sabbatten!
Op welke dag was de opstanding?
Welke dag van de week was nu de opstandingsdag?
De eersten die bij het graf kwamen om het te onderzoeken waren Maria
Magdalena en haar metgezellen; dat was op de eerste dag van de week
(zondag), 's morgens heel vroeg, toen het nog donker was en de zon begon
op te komen, in de schemering.
Markus 16:2
“en heel vroeg op de eerste dag van de week kwamen zij bij het graf, toen
de zon opging”.
Zo staat het ook in Lucas 24:1 en Johannes 20:1.
Dit zijn de teksten waarvan de meeste mensen veronderstellen dat ze zeggen
dat de opstanding op zondagmorgen bij zonsopgang plaatsvond. Maar dat
zeggen ze niet!
Toen de vrouwen arriveerden, was het graf al open! Op dat tijdstip op
zondagmorgen, toen het nog donker was, was Jezus daar niet! Een engel zei
dat Hij opgewekt was:
Markus 16:6
“maar hij zei tegen hen: wees niet ontdaan. U zoekt Jezus de Nazarener,
de Gekruisigde. Hij is opgewekt! Hij is hier niet; zie de plaats waar zij Hem
gelegd hadden ”
(Lucas 24:6; Mattheüs 28:5-6).
Bij zonsopgang die zondagmorgen was Jezus al opgestaan! Natuurlijk. Hij was
immers in de late namiddag, tegen zonsondergang, uit het graf opgestaan!
En daar wij weten dat Christus op woensdagmiddag laat werd begraven en
dat de opstanding drie dagen later op precies dezelfde tijd van de dag
plaatsvond, weten wij dat de opstanding van Christus laat op zaterdagmiddag/
de wekelijkse sabbath geschiedde.
De sabbathdag eindigde bij zonsondergang. Het was laat op die dag,
vóór het begin van de eerste dag van de week. Het was dus helemaal geen
opstanding op zondag. Het was een opstanding op sabbath!
Eerlijke bezwaren onderzocht
Iemand zal zeker de aandacht vestigen op Markus 16:9, daar hij meent dat
deze tekst zegt dat de opstanding op zondag plaatsvond.
Markus 16:9
“En toen Jezus opgestaan was, ’s morgens vroeg op de eerste dag van de
week, verscheen Hij eerst aan Maria Magdalene”
'Opgestaan was' is voltooide tijd. Staat er dat Hij 'opstond'? Nee, vroeg op
de eerste dag van de week, op de tijd dat Hij aan Maria Magdalena verscheen,
was Hij opgestaan. Natuurlijk was Hij dat! Hij stond op laat in de middag
daarvoor, dus verscheen Hij vanzelfsprekend op zondagmorgen als de
opgestane. Deze tekst weerlegt in geen enkel opzicht de andere teksten die
wij hebben gegeven.
Mattheüs 28:1
“Laat na de sabbat, toen het licht begon te worden op de eerste dag van
de week, kwamen Maria Magdalena en de andere Maria om naar het graf
te kijken”
Hier doet zich iets vreemds voor in de vertaling, wanneer men correct
vertaald had was datgene wat ik tot nu toe gezegd heb veel duidelijker
geweest. Er staat in het Grieks sabbatoon, dat is meervoud van sabbath.
Nu wordt het spannend en mooi:
Volgens Mk. 16:1 kochten de vrouwen hun specerijen na de sabbat.
“En toen de sabbat voorbij gegaan was…..”
Hier staat sabbat in het enkelvoud sabbatou.
De vrouwen kochten hun specerijen na de sabbath en dan lezen we in Lk.
23:56
“En toen zij teruggekeerd waren, maakten zij specerijen en mirre gereed.
En op de sabbat rustten ze overeenkomstig het gebod”
Er is slechts één mogelijke verklaring: Na de jaarlijkse grote sabbat, de
feestdag van de dagen der Ongezuurde Broden, die op donderdag viel,
kochten en bereidden deze vrouwen op vrijdag hun specerijen en vervolgens
rustten zij op de wekelijkse sabbat, zaterdag, naar het gebod (Exodus 20:8-
11).
De zeven speciale grote sabbatten worden in enkelvoud weergegeven in
onderscheid tot de wekelijkse sabatten, die altijd in meervoud gesteld zijn.
Een vergelijking van deze twee teksten bewijst dat er die week twee
sabbatten waren, gescheiden door een werkdag. Een bijzondere en de
wekelijkse
Dit is een studie je kunt gewoon de bijbel er naast leggen.
BeantwoordenVerwijderen