Redding ligt niet de gaven van de Geest

Wanneer je naar de christelijke wereld kijkt lijkt het wel of het allemaal draait om wonderen en allerlei andere bovennatuurlijke tekenen.  In speciale diensten die georganiseerd  worden zie je heel vaak een tentoonstelling van gaven die mensen beweren te hebben, tongen spreken, genezen, bevrijding enz. Deze tentoonstelling gaat dan met grote regelmaat ook nog gepaard met veel uiterlijk vertoon, denk hier bij aan sprekers die zeer uitbundig met handen zwaaien en op die manier de “geest” uitdelen aan mensen. Het blijft  niet alleen bij uiterlijk vertoon van de sprekers maar, ook de bezoekers  vertonen steeds meer uiterlijk vertoon en dan heb ik het niet over opgeheven handen tijdens het zingen maar, tijdens veel bijeenkomsten zie je ook mensen achterover vallen en op de grond rollen en soms wil het wel eens gebeuren dat mensen als honden over de vloer kruipen. Het lijkt wel of het christelijk leven veelal om ervaringen, om bovennatuurlijke momenten draait.

Ik moet bekennen dat ik dit bovenstaande schrijf op een dag dat ik op het web weer het een en ander van uitwassen heb gezien. Uitwassen die er voor zorgen dat buitenstaanders een beeld van een poppenkast krijgen waarin zogenaamde christelijke leiders een hoofdrol spelen en dat vind ik heel erg jammer. Persoonlijk ben ik van mening dat het geloof niet draait om al die uitingen, het geloof draait om Christus Jezus in en door Hem ben ik een kind van God zijn. Het maakt niet uit of ik super goed in tongen kan spreken of de show kan stelen met het brengen van het woord, deze dingen maken niet dat ik gered ben en ik kan er ook geen extra punten mee verdienen. Het feit dat ik, dat wij gered zijn zit hem niet in de prestaties dij jij en ik hebben gedaan of nog gaan doen, nee onze redding ligt in Jezus Christus, Hij is de weg, de waarheid en het leven en niemand komt tot de Vader dan door Hem! (Johannes 14:6)

Voor de duidelijkheid ik geloof ook in de gaven van de Geest, ook ik geloof dat de Heer ons de trooster in de vorm van de Heilige Geest gegeven heeft. Ik geloof echter niet dat mijn geloof afhangt van de gaven van de Geest en hoe die in mijn leven tot uiting komen. Mijn redding ligt in het feit dat God Christus Jezus heeft gezonden, gegeven om ook voor mijn zonden te sterven aan het kruis. Want alzo lief heeft God de wereld gehad, dat Hij Zijn eniggeboren Zoon gegeven heeft opdat een ieder die in Hem gelooft niet verloren gaat maar eeuwig leven heeft! (Johannes 3: 16)

Deze blog wil ik graag afsluiten met een hoofdstuk  uit 1Korintiers en wel het 13^e hoofdstuk waarin Paulus heel duidelijk naar voren laat komen dat de liefde heel belangrijk is, belangrijker dan die uitingen van de gaven.

1Korintiers 13

1 Al ware het, dat ik met de tongen der mensen en der engelen sprak,

maar had de liefde niet,

ik ware schallend koper

of een rinkelende cimbaal.

2 Al ware het, dat ik profetische gaven had, en alle geheimenissen en alles, wat te weten is, wist, en al het geloof had, zodat ik bergen verzette,

maar ik had de liefde niet,

ik ware niets.

3 Al ware het, dat ik al wat ik heb tot spijs uitdeelde, en al ware het, dat ik mijn lichaam gaf om te worden verbrand,

maar had de liefde niet,

het baatte mij niets.

4 De liefde is lankmoedig,

de liefde is goedertieren,

zij is niet afgunstig,

de liefde praalt niet,

zij is niet opgeblazen,

5 zij kwetst niemands gevoel,

zij zoekt zichzelf niet,

zij wordt niet verbitterd,

zij rekent het kwade niet toe.

6 Zij is niet blijde over ongerechtigheid, maar zij is blijde met de waarheid. 7 Alles bedekt zij, alles gelooft zij, alles hoopt zij, alles verdraagt zij.

8 De liefde vergaat nimmermeer;

maar profetieën, zij zullen afgedaan hebben;

tongen, zij zullen verstommen;

kennis, zij zal afgedaan hebben.

9 Want onvolkomen is ons kennen en onvolkomen ons profeteren.

10 Doch, als het volmaakte komt, zal het onvolkomene afgedaan hebben.

11 Toen ik een kind was,

sprak ik als een kind,

voelde ik als een kind,

overlegde ik als een kind.

Nu ik een man ben geworden, heb ik afgelegd wat kinderlijk was. 12 Want nu zien wij nog door een spiegel, in raadselen,

doch straks van aangezicht tot aangezicht.

Nu ken ik onvolkomen,

maar dan zal ik ten volle kennen, zoals ik zelf gekend ben.

13 Zo blijven dan:

Geloof, hoop en liefde, deze drie, maar de meeste van deze is de liefde.