In de vorige blog heb ik het over focussen op God , op
Jezus gehad. In de blog gaf ik aan dat
het belangrijk is je te allen tijde te focussen op Christus, in de blog kwam
ook naar voren dat er veel zaken kunnen zijn die de focus op Christus weg
kunnen verstoren. Sinds het schrijven
van die blog denk ik veel na over hoe nou precies de focus op Christus te
houden met al die verleidingen en afleidingen?
Wat betreft de verleidingen is het duidelijk, die moet je
samen met Christus te lijf gaan en er
duidelijk voor kiezen om er niet op in te gaan. De verleidingen zullen er
altijd zijn en samen met Christus kunnen we daar nee tegen zeggen en wanneer
het voorkomt dat we toch vallen mogen we ook weten bij Christus terecht te
kunnen. Dit laatste moet natuurlijk niet een vrijbrief zijn om maar te blijven
vallen voor de verleidingen, persoonlijk denk ik dat het wel van belang is dat
we blijven vechten tegen de verleidingen en niet eraan toegeven.
Kijken we naar de afleidingen dan is dat wat anders, wanneer
we afgeleid worden in onze focus op Christus is het zaak de afleiding te
negeren en onze focus te houden op Christus. Zoals je leest een echte
praktische oplossing heb ik niet voor afleiding, bij afleiding is het denk ik zaak
voor ieder persoonlijk hier op eigen manier mee om te gaan.
Het is makkelijk om te zeggen dat we onze focus op God
moeten houden, maar het is niet altijd even makkelijk die focus te behouden.
Weet dat je ten allen tijde bij God terecht kunt, ook wanneer je de focus even
kwijt bent en je een fout hebt begaan. Ook Petrus verloor wel eens zijn focus,
zijn geloof, maar Jezus stond elke keer weer voor Hem klaar. Laten we als
voorbeeld kijken naar de wandeling over het meer van Christus en Petrus, Petrus
raakte op het water zijn focus op Christus kwijt omdat hij om zich heen keek en alleen nog maar
de golven zag en niet meer keek naar Christus. Het was Christus die echter
klaar stond met uitgestrekte hand Petrus te redden uit zijn benarde positie! Op
Christus kunnen we te allen tijde vertrouwen!
Matteus 14: 22-33
22 En [terstond] dwong
Hij de discipelen in het schip te gaan en Hem vooruit te varen naar de
overkant, totdat Hij de scharen zou hebben weggezonden. 23 En toen Hij de
scharen weggezonden had, ging Hij de berg op om in de eenzaamheid te bidden.
Bij het vallen van de avond was Hij daar alleen. 24 Doch het schip was
reeds vele stadiën van het land verwijderd, geteisterd door de golven, want de
wind was tegen. 25 In de vierde
nachtwake kwam Hij tot hen, gaande over de zee. 26 Toen de discipelen
Hem over de zee zagen gaan, werden zij verbijsterd en zeiden: Het is een spook!
En zij schreeuwden van vrees.27 Terstond sprak
[Jezus] hen aan en zeide: Houdt moed, Ik ben het, weest niet bevreesd! 28 Petrus antwoordde
Hem en zeide: Here, als Gij het zijt, beveel mij dan tot U te komen over het
water. 29 En Hij zeide: Kom!
En Petrus ging uit het schip en liep over het water en ging naar Jezus. 30 Maar toen hij zag
op de wind, werd hij bevreesd en begon te zinken en hij schreeuwde: Here, red
mij! 31 Terstond stak Jezus
hem de hand toe en greep hem en zeide tot hem: Kleingelovige, waarom zijt gij
gaan twijfelen? 32 En toen zij in het
schip geklommen waren, ging de wind liggen. 33 Die in het schip
waren, vielen voor hem neder en zeiden: Waarlijk, Gij zijt Gods Zoon!
Hallo John, ik mag altijd graag jou stukjes lezen. Ook deze, 'Christus is te vertrouwen', geweldig bemoedigend en zo herkenbaar, ook voor mij.
BeantwoordenVerwijderenVerleidingen of afgeleid worden, alle dagen weer is het een strijd. Kleine strijd soms grote strijd, dan wil mijn zondige natuur weer de overhand hebben.
Die dagelijkse geestelijke strijd kan ik alleen overwinnen met de Here Jezus. En zelfs dat lukt mij niet altijd, dan ben ik eigenwijs, en denk dat ik het zelf wel kan.
Het voorbeeld van Petrus, terwijl hij naar Jezus loopt over het water, vind ik altijd weer een mooie vergelijking. Ook ik, dan loop ik over water dan zink ik weer, maar dankzij de Here Jezus, helpt Hij mij weer omhoog en reinigd mij weer, met Zijn kostbare bloed.
En het is waar John, het is geen vrijbrief om er maar misbruik van te maken.
Het is vallen en opstaan, en we leren steeds meer om op Hem, de Here Jezus te vertrouwen. In ons leven.
Eerst lezen we over Paulus'...ik ellendig mens' maar dan mogen we zeggen als Paulus, 'Ik dank God, door Jezus Christus onze Heere".
John, Gods Zegen en liefdevolle groet van mij, Esther.
Dank voor deze waardevolle aanvulling, esther!
BeantwoordenVerwijderenOm nog maar weer eens te kijken naar Petrus, hij 'viel' wel vaker dan alleen toen op het water en toch kwam hij telkens weer terug bij Christus om vervolgens op die bewuste dag toen de Heilige Geest uitgestort werd het evangelie te delen ten overstaan van een grote groep mensen.